விடை தருகிறேன்

எனக்கென்று நீயும்
உனக்கென்று நானுமாய்
நமக்கு நாமாய்
வகுத்துக் கொண்ட
வாழ்க்கைப் பாதையில்
நீ மட்டும் ஏன்
வழுக்கிப் போய்விட்டாய் ... ?

என் சோகத்தை
என் முகத்தில் பூத்த முட்களும்
பேனா சிந்திய இரத்தங்களுமே
பிரதிபலிக்கின்றனவேயன்றி
உதடுகள்
உச்சரித்ததில்லை .. !
உன் பதிலின்றி
பார்வையின்றி
பூத்து குலுங்க வேண்டிய
இந்த மலர்
முகாரிச் சோகத்திற்குள்
முகம் புதைத்துக் கொண்டிருக்கிறது..!

ஒருமுறை வந்து
முகம் காட்டிவிட்டுப் போ!
உன் கண்கள் குளத்தில்
கவிதை முத்தெடுத்து
காதலோடு தொடுத்து
என் சோகத்திற்குக்
கொடுத்துவிட்டு
என்னை பிரிய
விடை தருகிறேன்!